Ik heb volgens velen een stoornis. Het zit natuurlijk al in de naam: ASS, autisme spectrum stoornis. Om er nog een schepje bovenop te doen; ik heb ook nog ADHD. De tweede D staat voor het Engelse disorder, in het Nederlands: stoornis. Nu kun je gaan muggenziften of ik er niet zelf voor kies om mezelf als gestoord of beperkt te zien, maar dat wil ik ook helemaal niet.
Lees verderWanneer eindigt een vriendschap? Waar ligt het punt dat je het opgeeft, omdat je beseft dat het eigenlijk al heel lang eenrichtingsverkeer was? Hoe bepaal je dat het tijd is om los te laten? En… is dat uiteindelijk echt zo erg, of verdrietig?
Lees verderHet valt me op dat er de laatste jaren steeds meer aandacht is voor de diagnose autisme bij vrouwen. Wat opvalt, is dat het juist vaak vrouwen zijn die de diagnose pas later in hun leven krijgen. Voorheen, toen ik nog een kind was, waren het vrijwel uitsluitend jongens die de diagnose kregen. Psychologen zoeken intussen door naar manieren om autisme bij meisjes vroeger te herkennen. Dit blijkt lastig.
Lees verderHet dagelijks leven is een aaneenschakeling van keuzes. Het overgrote deel maakt men zonder er echt bij stil te staan. Ze komen voort uit routine of door middel van persoonlijke voorkeuren. Hoe laat sta ik morgen op? Welke kleren doe ik aan? Poets ik mijn tanden voor of na het ontbijt? Normaal maakt men deze keuzes en is het daarmee klaar. Voor mij is dat iets lastiger.
Lees verderVan jongs af aan voelde ik al dat ik anders was dan de andere kinderen. Op de basisschool stond ik vaak alleen en ben ik zelfs gepest. Eenzaam vond ik het niet. Ik had er geen behoefte aan om vriendschappen op te bouwen met kinderen die zo vreselijk tegen elkaar konden doen.
Lees verderIk ben al een tijdje in beeld bij hulpverleners. En met ‘een tijdje’ bedoel ik al meer dan tien jaar. Naar het schijnt zit ik heel erg ingewikkeld in elkaar. Zelf vind ik het wel meevallen, maar daar denken hulpverleners dus anders over.
Lees verderMeestal gaat het schrijven van artikelen over autisme me vrij makkelijk af. Ik schrijf over onderwerpen waar ik wellicht in het leven tegenaan loop, maar waarvan ik redelijk heb geaccepteerd dat ik nu eenmaal zo in elkaar zit. Vaak sluit ik ook af in de goede hoop dat het iets is wat uiteindelijk wel goed komt. Dat is ditmaal wel anders. Het is iets waar ik al mijn hele leven mee worstel en wat pijn doet. Hoe maak ik vrienden en zorg ik ervoor dat ik ze ook houd?
Lees verderSinds een aantal maanden hebben ze iets nieuws op de sportschool: e-gym. Ieder apparaat is nu voorzien van een tablet. Hierop is heel overzichtelijk weergegeven hoe zwaar je het apparaat moet instellen en hoeveel herhalingen je moet doen. Je scant je sportpas en het apparaat weet precies dat jij het bent.
Lees verderIk doe aan associatie-denken. Ik heb het idee dat veel mensen, vooral die met autisme, dit doen. Echter verbaasde het me dat niet iedereen dat doet.
Lees verderDe afgelopen tijd zijn er in mijn leven een aantal triggers geweest die hebben geleidt tot niet wenselijk gedrag, met andere woorden; ik heb mezelf in gevaar gebracht. Daardoor ben ik nu die triggers aan het evalueren en aan het kijken hoe het anders kan.
Lees verderAls iemand met een gegeneraliseerde angststoornis kom ik vaak uitdagingen tegen. Deze kunnen al in het normale leven voorkomen. Wat voor sommige mensen heel normaal is, kan voor mij een grote uitdaging zijn.
Lees verderMet mijn autisme zijn er bepaalde periodes in het jaar uitdagender dan andere. De maand februari en dan met name de carnavalsperiode, is zo’n periode waar ik elk jaar weer tegenop zie. Al het ritme en alle structuur is voor enkele dagen volledig verdwenen. Ik herken de mensen om me heen bijna niet door de kostuums en schmink en word overspoeld door geluiden.
Lees verderMaakt niet uit, doe maar wat.’ Een veel gebruikt antwoord als ik iemand vraag wat ze willen eten of drinken als ze bij me op bezoek komen. Het klinkt inschikkelijk, de ander wil me laten weten dat hij of zij geen hoge eisen stelt aan mijn gastvrijheid. Dan hoef ik niet al teveel moeite voor te doen en niet speciaal voor hem of haar, vijf supermarkten, twee slijterijen en drie delicatessenzaken af te struinen. Tenminste, dat zou ieder normaal mens verwachten.
Lees verderAls autist heb ik regelmatig gemengde gevoelens over hoe we worden neergezet in de media. Aan de ene kant vind ik het mooi dat er steeds meer aandacht en begrip voor is, aan de andere kant zie ik dat er een vrij eenzijdig beeld van autisme wordt geschetst.
Lees verderIk woon al ongeveer 15 jaar in hetzelfde flatgebouw. In het begin was het een rustige buurt met rustige mensen. Gedurende de afgelopen jaren is dat veranderd. Daarnaast ben ik ouder geworden dus erger ik me makkelijker aan bepaalde dingen waar ik vroeger geen last van had.
Lees verderMomenteel heb ik een relatief klein “probleem” dat potentieel veel geld zou kunnen gaan kosten. Ik ben namelijk op zoek naar een handtas. Dit is iets dat, ondanks dat het een eenvoudig ding is, heel duur kunnen worden. Ik leg uit waarom.
Lees verderEen aantal maanden geleden is mijn moeder overleden. Tijdens de voorbereidingen voor de uitvaart moesten de enveloppen geschreven worden voor de rouwkaarten. Mijn tante schreef de kaarten voor de familie en vrienden van vroeger; 36 enveloppen. Mijn schoonzus schreef de kaarten voor vrienden en bekenden van hun kant; 34 enveloppen. Ik schreef de enveloppen voor mijn vrienden; 4 stuks.
Lees verderSoms heb ik van die momenten dat ik baldadig word. Niet fysiek maar met woorden en keer dan mijn kont tegen de krib. Op humoristische wijze probeer ik weg te komen met mijn weerstand. Ik vind het humoristisch, kan me voorstellen dat anderen het niet zo grappig vinden.
Lees verderIedereen gaat anders om met het verlies van een dierbare. Dit hoor ik al jaren, en het klopt. Iedere persoon is anders, en iedere relatie is anders. Het is aan ieder om zijn of haar eigen manier te vinden om rouw te beleven en te verwerken.
Lees verderIk was op vakantie met een stel vrienden, een echtpaar. We zijn Nederland uitgevlucht voor het vuurwerk met oud en nieuw, voor onze honden. Heel gezellig een weekje naar België.
Lees verderToen ik 17 was, heb ik de diagnose autisme gekregen. Autisme is iets wat al vanaf de kindertijd speelt. Het is dus best laat om op je 17e pas een diagnose te krijgen. Bij meisjes wordt autisme vaak later gediagnosticeerd omdat zij beter zijn in het verhullen van de symptomen, zei de psycholoog tegen mij. Een logische verklaring, dacht ik toen.
Lees verderOnlangs was ik bezig met een taak op het werk. Een taak die ik al eerder heb gedaan en erg leuk vind om te doen. Dit keer liep echter niet zoals het zou moeten lopen. Wat was er aan de hand? De website van PostNL deed het niet optimaal en inloggen was niet mogelijk. Met als gevolg dat ik de taak niet kon voortzetten en afmaken.
Lees verderEen paar weken geleden heb ik druiven gekocht. Een kilo witte druiven. En het is een keer gelukt om die hele kilo op te eten. Daarna vroeg ik me af hoe het komt dat ik bijna nooit vers fruit eet. Ik vind fruit best lekker. En het is goed voor je, zeggen ze.
Lees verderIedereen gaat anders om met het verlies van een dierbare. Dit hoor ik al jaren, en het klopt. Iedere persoon is anders, en iedere relatie is anders. Het is aan ieder om zijn of haar eigen manier te vinden om rouw te beleven en te verwerken.
Lees verderSoms heb ik van die momenten dat ik baldadig word. Niet fysiek maar met woorden en keer dan mijn kont tegen de krib. Op humoristische wijze probeer ik weg te komen met mijn weerstand. Ik vind het humoristisch, kan me voorstellen dat anderen het niet zo grappig vinden.
Lees verder“Goeiemorgen! Mooie dag vandaag, hè? Zeg, denk je dat je nog even snel X kan doen voor je vertrekt?” …Daar. Heb ik technisch gezien waarschijnlijk wel tijd voor, ja, maar- “Fantastisch! Ik reken op je!” Oh. Oké dan. Maak je geen zorgen; je ding wordt gedaan. Ik ben degene die zich zorgen moet maken. Ik heb nu geen tijd meer om te ontbijten voor ik vertrek, en kom waarschijnlijk alsnog te laat.
Lees verderAls mens hebben we regelmatig te maken met teleurstelling. Afspraken die op het laatste moment niet doorgaan, een aanbieding bij de supermarkt waar je enorm zin in had die dan uitverkocht is, of een boek of film waar je hoge verwachtingen van had, die dan net niet is wat het had moeten zijn.
Lees verderConcept denken is het horen van een woord en daar een beeld bij hebben. Bijvoorbeeld het woord “feest”. De ene denkt dan aan slingers of vlaggetjes, taart, kaas en worst, terwijl een ander denkt aan een bijeenkomst waar gedanst wordt, harde muziek speelt, en alcohol gedronken wordt.
Lees verderWanneer je snel bent afgeleid door invloeden van buitenaf, is het verstandig om voor jezelf een manier te vinden om jezelf af te sluiten.
Lees verderIk ben een scenarioschrijver. Zo houd ik mezelf bezig. Ik vraag me altijd af “wat als…” en bedenk dan wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Naast een manier van omgaan met onbekende situaties, gebruik ik het ook als entertainment.
Lees verderWaar ligt de grens tussen hobby en obsessie? Ik geloof wel dat er mensen die meer van psychologie afweten hier een keer een onderzoek naar hebben gedaan, maar wat vind ik als bijna leek hiervan?
Lees verderEr is ergens een gulden middenlijn tussen sociaal acceptabel gedrag en jezelf zijn. Deze lijn is voor iedereen anders, en in iedere situatie anders. Iedereen ontwikkelt een personage voor werk, sport en omgang met familie of vrienden. Alleen thuis, alleen, ben je, of kun je volledig jezelf zijn. Dan kun je alle maskers laten vallen en bijkomen.
Lees verderVoortgang is een vreemd concept. Soms vlieg je naar voren en neem je enorme stappen, soms is je voortgang stilstaan en ervoor zorgen dat je niet terugvalt. Waar de verschillen in zitten, is vaak moeilijk te zeggen.
Lees verderAangezien ik pas op late leeftijd (36) ben gediagnostiseerd met autisme, ben ik de laatste jaren bezig geweest met het herkennen en het ontdoen van maskers. Verschillende zaken hebben invloed gehad op de ontwikkeling van mijn maskers; opvoeding, schaamte en pesten.
Lees verderWat houdt het in om onderdeel te worden van de samenleving? Niet iedereen heeft een helder beeld bij deze vraag. Bij mensen met autisme kan dit een nog moeilijkere vraag zijn vanwege hun situatie. In dit artikel bespreek ik hoe ik met deze vraag worstel en wat mijn ervaringen zijn geweest.
Lees verderAutisme en werken is soms best een uitdaging. Ik leg uit hoe mijn autisme invloed heeft op mijn werk en hoe ik hiermee omga. Waar loop ik tegenaan, hoe deal ik met lastige situaties en wanneer is het juist een voordeel om autisme te hebben?
Lees verderDit artikel gaat niet over autisme alleen. Ik ken autisme, ik heb autisme. Ik heb erover gelezen en ik weet wat het doet. Dit verhaal gaat over mijn ervaringen met autisme, over hoe ik gedeald heb met autisme. De depressies. De worstelingen. De negatieve gedachtes. Het niet meer zien zitten. En dan, plots, hoe het leven veranderen kan, ten goede!
Lees verder“Executieve functies horen bij het denkvermogen. Het zijn hogere denkprocessen die nodig zijn om activiteiten te plannen en aan te sturen.” – wij-leren.nl
Lees verderVoor ik de diepte in ga en jullie welkom ga heten in mijn gedachten een stukje ‘algemene kennis’ over prikkels en overprikkeling. Ik heb gezocht naar betekenissen van prikkels en overprikkeling, maar kon geen definitie vinden die ik mooi of passend vond. Ik zal proberen het zelf uit te leggen.
Lees verderDe meeste mensen weten wel wat dyslexie is. Goed, er zijn een hoop vooroordelen over en dat is helemaal niet oké. Maar wist je dat er ook zoiets bestond als hyperlexie? Hyperlexie is wanneer kinderen veel vroeger leren lezen dan leeftijdsgenoten en een fascinatie hebben met woorden en taal.
Lees verderWaarschuwing: speel geen Triviant tegen een autist als je niet tegen je verlies kan. Ik weet niet precies hoe het werkt, maar we zijn vaak goed in het onthouden van willekeurige weetjes. Omdat we daarnaast ook nog een kei zijn in het leggen van verbanden, zijn we de schrik van iedere pubquiz.
Lees verderAls je bij autisme eenmaal weet waar je op moet letten, zijn we overal. We zijn je favoriete komieken en muzikanten, belangrijke wetenschappers en mensen die in de spotlight staan omdat ze strijden tegen onrecht. Maar veel mensen vallen door het net, door het stigma dat nog steeds aan alle aspecten van autisme kleeft en het absolute onbegrip dat hiermee gepaard gaat. Zo zijn er zoveel mensen die in hun levensverhalen overduidelijk kenmerken van autisme vertonen maar het zelf niet doorhebben, dat ik er af en toe een beetje moedeloos van word.
Lees verderHet schrijven van een artikel over autisme, dat kon ik niet dacht ik, want ik heb geen autisme maar hersenletsel. Ik mag daar wel over schrijven en wat dat voor mij betekent.
Lees verderHet is nu halverwege oktober en we zitten net in de tweede coronalockdown. Waar ik de eerste lockdown eigenlijk wel oké ben doorgekomen, voel ik me nu vrij machteloos.
Lees verderIronisch genoeg heb ik het tijdens de coronacrisis zo erg nog niet. Ja, in het begin was het lastig omdat al mijn dagelijkse bezigheden in een klap wegvielen, maar nu kan ik elke dag zelf inrichten zoals ik het wil en ben ik niet gebonden aan tijdstippen. Ook hoef ik geen handen meer te schudden en er is geen persoon die het nog in zijn hoofd zal halen binnen mijn personal space te komen.
Lees verderTot het tegendeel bewezen is, gaan mensen er over het algemeen vanuit dat ze normaal zijn. Ik had zelf nooit een reden om te denken dat er iets niet klopte: jurkjes, barbies, meisje, allemaal wel prima. Niet dat het idee van voetbal, auto’s, jongetje mij specifiek tegenstond – ik was gewoon het een en niet het ander, en dat het zo veel uitmaakte, dat zou allemaal wel.
Lees verderBij autisten onderling is het een ongeschreven wet dat je naar iemand luistert terwijl die van wal steekt. Dit getuigt van respect, want het uitwisselen van informatie is voor ons een manier om positieve interactie op te zoeken.
Lees verderJe zit weleens in een situatie waarin je je om de één of andere reden ongemakkelijk voelt. Zo’n situatie heeft op eenieder een effect en je reageert daar op je eigen manier op. Het is niets bewusts, maar een reflex omdat je je ongemakkelijk voelt. Alsof je een taart naar je hoofd gesmeten krijgt. Het eerste wat je doet is ter verdediging je armen uitstrekken. Niet dat dat nou zoveel nut heeft, want die taart komt toch… overal.
Lees verderIk wil iets schrijven over hoe de Corona crisis mij heeft beïnvloed als autist. Jammer genoeg weet ik het niet zo goed. Ja, natuurlijk is het voor mij moeilijker om mijn dagritme aan te passen dan de gemiddelde mens maar iedereen die thuis moet blijven heeft er best veel last van. Als je thuis moet werken dan zijn er eenmaal meer uitdagingen. Je brein is niet gewend om op een plek die je normaal linkt met rust en comfort te gebruiken als een plek om hard te werken. Het enige wat ik op dit moment tijdens de crisis ‘moet’ doen is aan mijzelf werken. Maar zoals iedereen weet is aan ‘jezelf werken’ een van de moeilijkste dingen in het leven.
Lees verderAls rasechte treinfanaat mag ik graag met de trein reizen. Nu heb ik een voorkeur voor met name dieseltreinen, maar stel je voor je zit in de intercity en die rijdt op volle snelheid. Gestaag gaat die intercity sneller en sneller. Voorbij de toegestane snelheid zelfs en harder en harder en harder en harder. Tot op het punt dat reizigers zich uit pure noodzaak moeten vasthouden en de reis niet meer comfortabel is. Dat is het effect wat overprikkeling op mij als autist heeft.
Lees verderToen ik las over een artikel schrijven betreffende Autisme had ik een beetje gemengde gevoelens. Autisme is een lastige materie om te noteren. En dit terwijl ikzelf al bijna zo’n 15 jaar geleden gediagnosticeerd ben. Ja, ik heb Autisme, Hoog functionerend Autisme om precies te zijn.
Lees verderReizen en nieuwe plekken ontdekken vind ik geweldig. Ik zie graag andere soorten mensen en hoor graag andere talen. Toch is reizen ontzettend moeilijk wegens mijn autisme. Als dingen anders lopen dan gepland, wat zo vaak gebeurt op vakantie, dan raakt mijn hoofd al snel vol.
Lees verderDe bus en de trein zijn altijd al moeilijk voor mij geweest. De densiteit van prikkels in een volle bus is enorm en je kunt er moeilijk aan ontsnappen. Over de jaren heen heb ik wel hulpmiddelen gevonden die heel goed voor mij werken om het openbaar vervoer te overleven.
Lees verderDeze week was erg druk, voor een normatief persoon misschien niet, maar voor iemand met autisme was deze week een slagveld tussen mijzelf en de buitenwereld. Normaal is zo’n gevecht tegen de prikkels een gevecht die ik nooit zou kunnen winnen. Maar deze week had ik een zeldzame overwinning en daar kan ik wel trots op zijn.
Lees verderSoms zit of lig je gewoon lekker en gebeurt het weleens dat je arm of been “in slaap valt”. Wanneer het ledemaat in kwestie “wakker wordt”, ervaar je tintelingen. Dat voelt alsof duizenden breinaalden je op hetzelfde moment proberen aan te raken, om als het ware jouw aandacht te krijgen. Zo voelt het in mijn hoofd als autist, wanneer ik door een supermarkt loop.
Lees verderEen paar weken terug was ik samen met mijn moeder naar de supermarkt. In de winkel werd ik meteen overprikkeld door alles om mij heen. De mensen om me heen, de TL lichten, de brommende koelvakken en de muziek op de achtergrond. Ik vind het moeilijk uit te leggen hoe het gebeurt en hoe het voelt. Om het voor mijzelf ook makkelijk te maken gebruik ik computers als synoniem voor het brein. De meeste mensen hebben goede computers die helemaal up to date zijn. Alle data(prikkels) die de computer binnen krijgt moeten verwerkt worden. Een goed werkende computer zal met gemak alle data kunnen verwerken zonder dat de gebruiker er last van heeft. Je kunt bijvoorbeeld een groot bestand downloaden terwijl je Netflix kijkt en geen last hebben dat de video stottert, je blijft volledig gefocust op netflix.
Lees verderIk ben een tijdje niet naar de tandarts geweest en met een tijdje bedoel ik eigenlijk een paar jaar. Toen ik 18 werd moest ik zelf voor mijn zorgverzekering zorgen. Ik moest ook zelfstandig afspraken gaan regelen met de huisarts en de tandarts. Dit gebeurde uiteindelijk niet door een combinatie van mijn autisme, sociale angst en een redelijk hectische periode in mijn leven. Ik poetste mijn tanden wel altijd netjes dus dat was niet het probleem. Ik wist wel uit het verleden dat ik alsnog snel gaatjes ontwikkel. Dat ik niet wilde gaan of een angst had voor de tandarts was ook niet een probleem, in tegenstelling zat de drang al die jaren vast in mijn hoofd. Naar mijn oude tandarts gaan was wel een groot probleem, ik vond het geen fijne tandarts en had meerdere ontevreden ervaring daar. Ik wou absoluut dus naar een nieuwe tandarts toe en dat is veel werk om dat te regelen.
Lees verderIedereen, autistisch of niet, heeft zo zijn of haar automatismen. Het verschil tussen de gemiddelde autist (zoals uw geachte auteur) en aan de andere kant Nt’ers (Neuro typische mensen) is dat wij autisten daar ietwat enthousiaster in zijn. De beste brave Nt‘er heeft op een gezette tijd zijn of haar kopje koffie en een koekje, of een sigaret. Dat is ook een vorm van structuur, het is echter wel een wens. Bij autisten, daarentegen is die structuur noodzaak. Dat komt omdat ik als autist heel veel informatie te verwerken heb. Zeg maar het verschil tussen één a4tje bij Nt’ers en een complete vrachtwagen vol a4tjes bij autisten. Logischerwijs duurt het langer om een hele vrachtwagen informatie te verwerken, dan één a4tje. Het is te vergelijken tussen het vervoeren van een olifant in een Renault Twingo, of een wandelende tak. Die olifant komt-net als de wandelende tak-ook op de plaats van zijn of haar bestemming, alleen gaat er wat meer tijd in zitten. Dan is structuur ontzettend belangrijk en handig, want die geeft richting aan de stroom van informatie. Zie het als tegenwind op de fiets.
Lees verder