Ik ben al een tijdje in beeld bij hulpverleners. En met ‘een tijdje’ bedoel ik al meer dan tien jaar. Naar het schijnt zit ik heel erg ingewikkeld in elkaar. Zelf vind ik het wel meevallen, maar daar denken hulpverleners dus anders over. Feit is dat zorgverzekeraars per sé een labeltje willen zien voor ze de zorg die je nodig hebt willen vergoeden. Geen label betekent geen zorg. En daar ging het denk ik een beetje mis: Ze bleven maar labeltjes plakken. Soms voelde ik me een kerstboom. Als er ook maar een hulpverlener met een schuin oog naar me keek, bleek er een labeltje te zijn bijgekomen. En hoe makkelijk ze labeltjes bleven plakken, zo lastig kwam ik ervan af.
Al die verschillende labeltjes maakte me wel heel interessant voor hulpverleners. Hulp kreeg ik niet, intakegesprekken wel. Heel veel intakegesprekken bij heel veel verschillende teams, steevast opgevolgd door een eindgesprek enkele weken later. Steeds opnieuw werd ik, of mijn casus zoals ik ook wel werd genoemd, overgedragen naar een volgend team. Want, het labeltje waar ik het meest last van zou hebben, viel vast onder een ander team. Niet binnen hun team in ieder geval.
Vooral in de eerste twee jaar werd ik regelmatig aangemerkt als ‘een interessante casus.’ Veelal net afgestudeerde jonge dames en heren die me vertelden het hele weekend te hebben wakker gelegen over wat ze wel niet met me aan moesten. Eén hulpverlener vroeg zich zelfs een keer hardop af hoe interessant ‘mijn casus’ wel niet was voor een wetenschappelijke publicatie. Mijn tip aan al deze ambitieuze hulpverleners: Zeg dit soort dingen alsjeblieft niet, of niet waar je cliënt bij is.
Ik ben een mens van vlees en bloed. Ik heb dromen, angsten en ambities, net als ieder ander. Ik ben meer dan het dossier op je stapel. De labeltjes die jullie plakken, zijn er voornamelijk voor de zorgverzekeraar. Ik weet dat het mogelijk is. De laatste jaren heb ik mezelf weten te omringen met hulpverleners die me als persoon zien in plaats van een casus. Het mooie daarvan is: ik ga eindelijk echt vooruit! Zodra niet alleen maar naar alle labeltjes wordt gekeken, is het allemaal inderdaad niet zo ingewikkeld. Onder welk labeltje ze de zorg factureren maakt me niet uit. Daar hoef ik me namelijk niet meer druk om te maken. Ze hebben in ieder geval voorlopig keuze zat.