Winkelen

Soms zit of lig je gewoon lekker en gebeurt het weleens dat je arm of been “in slaap valt”. Wanneer het ledemaat in kwestie “wakker wordt”, ervaar je tintelingen. Dat voelt alsof duizenden breinaalden je op hetzelfde moment proberen aan te raken, om als het ware jouw aandacht te krijgen. Zo voelt het in mijn hoofd als autist, wanneer ik door een supermarkt loop.

Zoveel dingen die mijn aandacht trekken en afleiden! En niet alleen de verpakkingen die vooraan in het schap staan, maar ook de exemplaren die erachter staan. Dit is natuurlijk alleen de statische kant van het plaatje. Prettig genoeg zit er ook een dynamische kant aan. Namelijk de klanten, hun kinderen, het personeel, de geluiden van deze mensen en het geluid van de koeling, aanbiedingen, prijskaartjes en ga zo maar door. Wat mensen nogal eens onderschatten (en dat doe ik zelf ook) is de invloed van prikkels bij autisme en dan met name het accumulatieve effect. 

Het zal niemand verbazen dat ik bewust op rustige tijden naar de supermarkt ga en er altijd zo kort als mogelijk ben. Het probleem is dat ik een hoop prikkels binnenkrijg, dus is het aan mezelf om ervoor te zorgen dat ik daar op een goede en actieve manier mee omga. Hier komt een aardige pot creativiteit bij kijken, want ik wil absoluut niet dat een simpel bezoek aan de supermarkt leidt tot een totale leegloop aan energie. 

Mijn eerste en belangrijkste handvat: 
Tegen overprikkeling in de supermarkt is de biergang. Het zal wellicht verbazen of misschien ook niet, maar daar is het altijd rustig en dus prikkelarm. Zelfs toen ik nog niet wist dat ik autistisch ben, maar wel geproefd had van de geneugten des bieres, maakte ik al gebruik van die prikkelluwte. 

Mijn tweede handvat:
Dat is een combinatie van gaan als het rustig is in de supermarkt en mij concentreren op mijn boodschappenlijstje. Zo let ik enkel op die producten die ik daadwerkelijk nodig heb en niet op de hele inhoud van de winkel. Met aanbiedingen doe ik het strikt zo dat ik daar alleen thuis oplet en totaal niet in de winkel, behalve als het bier is. 

Mijn derde handvat:
Tegen overprikkeling zijn grappen! Dit klinkt wellicht niet zo logisch omdat grappen de neiging hebben om energierijk te zijn. Daarmee dus eerder tegenovergesteld lijken van wat ik probeer te bereiken. Voor mij is het echter een manier om mij te focussen. Wanneer ik me focus, trek ik als het ware een schild op tegen onnodige prikkels. Een voorbeeld: toen ik-lang geleden-een keer bij de kassa stond zag ik een banner hangen met de volgenden boodschap: “Veel producten blijvend in prijs verlaagd!”. Ik keek naar ons moeke en zei: ”O ja? Wat doen ze dan? Plakken ze het prijskaartje op de onderkant!”. Een hele flauwe is: je bij halvarine afvragen of er ook ‘heelarine’ is. 

Aan creativiteit bij mij geen gebrek! Dit is ontzettend belangrijk, want ik moet qua energie ook denken aan de rest van de dag. Daarom is het proactief sturen van de hoeveelheid prikkels die ik binnenkrijg een erg belangrijke bezigheid!