Reizen

Reizen en nieuwe plekken ontdekken vind ik geweldig. Ik zie graag andere soorten mensen en hoor graag andere talen. Toch is reizen ontzettend moeilijk wegens mijn autisme. Als dingen anders lopen dan gepland, wat zo vaak gebeurt op vakantie, dan raakt mijn hoofd al snel vol. Op reis met mijn ouders is vaak goed te doen omdat er veel voor mij wordt geregeld, waardoor ik ondanks alle nieuwe ervaringen en prikkels optimaal kan genieten. Mijn grote droom is om zelf op vakantie te kunnen. Deels omdat ik niet voor eeuwig meer met mijn ouders mee kan en ook omdat ik plekken wil zien waar ik zelf interesse in heb. Jammer genoeg heb ik nog steeds geen idee hoe ik dat ga doen. Ik kom nauwelijks uit vrije wil het huis uit dus hoe wil ik ooit zelf uit vrije wil op vakantie gaan? Autisme en sociale angst zijn niet de twee dingen die je wilt hebben als je ook de droom hebt om op reis te gaan. Mijn angst voor het onbekenden blijft groter dan mijn nieuwsgierigheid ervoor, maar ik hoop daar verandering in de brengen.

Ik denk er vaak over na hoe ik de situatie kan verbeteren. Meer zelfstandigheid krijgen en mijn angsten overwinnen zijn taken waar ik waarschijnlijk mijn hele leven mee ga worstelen. Niet zo heel lang geleden had ik het idee dat dat een normaal, zelfstandige volwassen zijn iets was wat ik moest forceren op mijzelf. Het was net alsof ik blind was en vond dat ik zonder stok en hond door de stad kon lopen. Dit had het omgekeerde effect. Als ik mijn droom wil bereiken moet ik slim te werk en weten waar mijn limieten liggen. In dat proces moet ik mijn verwachtingen en wensen aanpassen, maar misschien kom ik ook met slimme oplossingen. In gesprekken met mijn begeleider, over een geplande vakantie met mijn ouders, kwam ik erachter dat er veel dingen zijn die ik kan veranderen. Dingen die mijn ervaring zouden verbeteren en die ik nooit zelf had bedacht. Ik ontdekte zo dat zelfstandig met de trein naar de destinatie te gaan rustgevender voor me was dan in de auto samen met de rest.

De droom om zelfstandig te kunnen reizen moet ik een beetje gaan aanpassen. Niet alleen wegens mijn autisme maar ook om alle andere factoren die in het leven meespelen waar iedereen last van heeft. Hoewel ik gelukkig niet mijn dromen hoef weg te gooien, moet ik wel acceptatie ontwikkelen voor wie ik ben en wat ik heb. Als je blind bent moet je niet voor de olympische spelen streven, maar voor de paralympische.