Mijn autisme tijdens het werk

Mijn autisme is wel eens aangeduid als licht autisme, in de zin dat het niet zo te merken is voor anderen. Dat ik hier zelf soms nog behoorlijk mee worstel is een ander verhaal. Een van de plekken waar mijn autisme soms naar de voorgrond treedt is in werk. Bij Stichting Boekenwerk kan dit en mag ik leren om hiermee om te gaan.

Waar ik het meeste ‘last’ van heb is hyperfocus. Ik kan, zeker tijdens het schrijven van artikelen of samenvattingen, echt in een eigen wereldje zitten. Ik krijg dan niet veel meer mee van wat er om me heen gebeurt en het enige wat er nog in mijn hoofd bestaat is dat waar ik mee bezig ben. Er kan van alles om mij heen aan de hand zijn, maar ik ga onverstoorbaar door met schrijven. Ik vergeet de tijd, merk niet dat ik honger of dorst heb en hoor niks van mijn omgeving. Mijn hele wereld bestaat uit dat artikel en wat er zich in mijn hoofd afspeelt. Persoonlijk vind ik dit best een fijne staat van zijn, omdat het niet veel energie kost (ik hoef niet bewust te filteren) en vaak mooi resultaat oplevert.

Iets anders dat speelt tijdens het werken is schakelen. Ik werk best gedetailleerd en nauwkeurig over het algemeen en dan is het soms lastig als er iets tussendoor komt. Als ik aan het werken ben en ik word weggeroepen of er komt een berichtje binnen, moet ik schakelen van de ene opdracht naar de andere. Dit is iets wat wel steeds beter gaat, maar best wat energie kost. Ik moet dat waar ik mee bezig was loslaten en mijn aandacht verleggen naar iets anders. Dat heeft soms even tijd nodig, zeker als ik uit de eerdergenoemde hyperfocus kom. Zoals gezegd gaat dit wel steeds beter, door te blijven oefenen en mezelf hierin uit te dagen.

Verder zie ik vooral voordelen van mijn autisme in werk. Ik werk precies, geroutineerd, in rust en vrijwel zelfstandig. Ik doorzie problemen vrij vlot en kan hier vaak in overleg met de begeleiders goede oplossingen voor vinden. Ik denk dat ik mijn autisme, zeker in werk, niet zou willen missen!