Nieuwsbrief November 2019

25 November 2019

Carina is voor het CNV genomineerd voor de award Vakvrouw van het jaar. Ze behoort tot de top 3 van alle nominaties! Aanstaande vrijdag 29 november zal de prijsuitreiking zijn. We zijn erg benieuwd en trots, maar voor ons staat ze al op nummer 1! Lees de nominatie van Carina hier: https://www.cnvvakmensen.nl/diensten/vrouwenwerkt/carina-bronkhorst
 
Training: “Leven vanuit identiteit”
Afgelopen kwartaal hebben we met heel veel plezier module B van de training: “Leven vanuit identiteit” gegeven.  Dit vervolg op module A is een verdieping op thema’s zoals: uniek zijn…wat betekent dat eigenlijk?, communiceren en de kloof tussen communicatie bij mensen met en zonder autisme, “grenzen stellen” en het belang daarvan voor het vormen van identiteit.. Deze laatste thema’s zijn een belangrijk onderdeel van de laatste module: module C. Gezien het enthousiasme van de deelnemers verwachten we deze ook snel te kunnen aanbieden.
 
Sollicitatietraining:
Afgelopen donderdag zijn 5 deelnemers gestart met de sollicitatietraining. In totaal duurt deze training 10 bijeenkomsten. We behandelen:

  • Het belang van je netwerk (Linkedin).
  • Hoe kijkt een werkgever naar je brief. Je cv en wat is daarbij belangrijk. Voor alle vragen nodigen we een werkgever uit die daarop antwoorden kan geven.
  • We oefenen sollicitatiegesprekken.
  • Welke kwaliteiten kun je benadrukken (ook als je geen diploma hebt).

En natuurlijk: hoe schijf je een cv en sollicitatiebrief waarin je je onderscheid van anderen.



Stukje van de deelnemers

Ik ben begin 2015 afgestudeerd met als Master Engelse Letterkunde, maar daarna werd ik eigenlijk in het diepe gegooid. Ik wist niet goed wat ik wilde of kon. Na anderhalf jaar thuis gezeten te hebben ben ik uiteindelijk bij een sollicitatietraining terecht gekomen, waar ik zo mijn best deed dat ze dachten dat ik alles aankon wat neurotypische mensen ook deden. Hierdoor ging ik constant over mijn grenzen heen. Bovendien kreeg ik veel afwijzingen wanneer ik solliciteerde, terwijl ik fatsoenlijke sollicitatiebrieven schreef en soms overgekwalificeerd was. Dit gaf keer op keer een flinke knauw aan mijn zelfvertrouwen.
Om mijn CV wat op de vullen ging ik als vrijwilliger in de bibliotheek aan de slag. Dit was ook geen succes, want hoewel ik de werkomgeving erg prettig vond, viel het contact met bezoekers me heel zwaar en was het boeken sorteren geestdodend werk. Ik werd er tegelijkertijd over- en ondergestimuleerd, waardoor ik binnen de kortste keren over liep van de stress en moest stoppen.
Via via kwam ik bij Stichting Boekenwerk terecht en tot nu toe heb ik niet veel om te klagen. Ik zit hier met mensen die in een soortgelijk schuitje zitten en dat schept automatisch al een band. Er wordt geluisterd wanneer ik mijn grenzen aangeef en er worden geen hoge verwachtingen of eisen gesteld. Dit helpt mij om mijn eigen perfectionisme wat te temperen. Ook kan ik op verrassende manieren mijn talenknobbel toepassen. Nee, ik zit hier voorlopig goed op mijn plek!