Nieuwsbrief Maart 2020

15 March 2023

Nieuws

Mijn naam is Ellen van der Hart en sinds begin februari werk ik als begeleider bij Stichting Boekenwerk. Naast mijn werk als keuzecoach ("voor al uw vragen") werk ik op vrijdagochtend met en voor de deelnemers van de arbeidstraining.
In het kort mijn achtergrond: ik heb ruim 20 jaar als journaliste gewerkt bij diverse uitgaven. Daarna heb ik besloten wat anders te gaan doen met mijn kwaliteiten. Het kunnen luisteren naar de verhalen van mensen (m.a.w. interviewen) bleek naadloos aan te sluiten in de werkzaamheden als coach.
Na (om)scholingen en diverse werkgevers om mijzelf verder te bekwamen als coach, ben ik dit jaar voor mezelf begonnen als keuzecoach. In mijn huiskamer luister ik naar en begeleid ik mensen met diverse vragen die op dit moment van belang zijn voor hen. Soms heb je namelijk even wat hulp en begeleiding nodig bij de keuzes die je wilt maken. Dan ben ik dat luisterend oor.


Hallo! Ik ben de nieuwe stagiaire van Stichting Boekenwerk. In deze nieuwsbrief stel ik me graag even aan u voor. Mijn naam is Evy Brom. Ik ben een 24-jarige studente van de opleiding Toegepaste Psychologie van de Fontys te Eindhoven. Na een positief gesprek bij Stichting boekenwerk was het op 10 februari dan eindelijk zover! Ik begon mijn eerste stagedag met een zeer vriendelijke ontvangst van zowel de deelnemers als mijn nieuwe collega’s. Tijdens mijn stageperiode van ongeveer 6 maanden wil ik me voornamelijk gaan richten op het begeleiden en het trainen van de deelnemers. Om wat meer inzicht te krijgen in de werkzaamheden van de deelnemers, heb ik de eerste week een aantal taken uitgevoerd die de deelnemers zelf ook uitvoeren. Door deze taken kan ik mijzelf beter verplaatsen in de deelnemers. Kortom, Ik heb een erg interessante, leuke en vooral ook leerzame eerste week gehad. Ik ga met vol vertrouwen de rest van de stageperiode tegemoet. Ik voel me bij Stichting Boekenwerk op mijn plek.


Stukje van de deelnemers

Was er maar iets mis met mij. Keer op keer was dat het achtergrondgeluid van mijn leven. Ik wilde wel, maar ik deed het niet. Oh, ik wist dat ik autistisch was. Maar dat was toch geen excuus voor luiheid? Jarenlang zag ik mijn problemen als een keuze. Was er maar iets mis met mij, want dan zou het niet mijn schuld meer zijn.
23 jaar oud woonde ik semi-zelfstandig en deed ik vrijwilligerswerk. Natuurlijk was ik niet tevreden. Ik wist zeker dat ik meer kon, dus als ik het niet deed? Eerstegraads luiheid, en ik moest me ervoor schamen. Dus naar de Ergon: werktraject aanvragen. Bij de Ergon verwezen ze me door naar Stichting Boekenwerk, en toen gebeurde er iets vreemds: er werd mij verteld dat ik mijn grenzen moest respecteren.
Mijn grenzen respecteren. Toegeven aan mijn luiheid! Ik kon me toch zeker niet zo’n terugval veroorloven? Maar keer op keer werd me gevraagd hoe ik me voelde. Elke keer dat ik dan antwoordde: “moe,” kreeg ik de opdracht om het rustig aan te doen. En na een jaar bij Boekenwerk denk ik dat ik het begin te leren.
Het is een proces, maar met de rust die ik al wel gewonnen heb, vind ik ruimte in mijn hoofd om mezelf op andere vlakken te verbeteren. Dankzij Boekenwerk laat ik mijn schuldgevoel steeds meer achter me. Steeds meer denk ik niet aan wat ik moet, maar wat ik wil. En steeds meer maak ik mijn leven weer van mij.