Nieuwsbrief oktober 2023

Nieuwtjes

Allereerst willen we met jullie delen dat Stichting Boekenwerk sinds midden september een nieuwe stagiaire heeft. Lotte zal haarzelf in deze nieuwsbrief aan jullie voorstellen.

Sinds midden oktober zijn onze dagdelen met arbeidstraining veranderd. Wij bieden momenteel op maandag ochtend en middag, woensdag ochtend en middag en donderdag ochtend arbeidstraining aan. Op verschillende dagdelen hebben wij nog ruimte voor nieuwe deelnemers. Voor meer informatie vragen we u contact op te nemen met info@stichtingboekenwerk.nl of rechtstreeks met Cindy.

Daarnaast zijn we, samen met onze deelnemers, bezig om onze werkruimtes steeds meer aan te kleden. Een van onze deelnemers kwam met een mooie tip. We hebben helaas een aantal onverkoopbare boeken, deze hebben we hergebruikt en verschillende mooie vlaggenlijnen van gemaakt. Het resultaat mag er zeker zijn!

Voorstellen Lotte

Hallo, mijn naam is Lotte Verbeek. 23 jaar oud en 3^e-jaars student aan de opleiding Toegepaste Psychologie in Eindhoven. Van september tot februari loop ik mijn praktijk stage bij Stichting Boekenwerk. Ik vond Stichting Boekenwerk online en raakte meteen geënthousiasmeerd. Na een gesprek met Cindy en Joost kon ik gelukkig snel starten.

Nu, na een paar weken geproefd te hebben, merk ik dat ik mijn plek, maar ook uitdagingen, gevonden heb. Ik kijk dan ook enorm uit naar de rest van mijn stageperiode, waarin ik verschillende werkzaamheden ga verrichten. Zoals het begeleiden van de deelnemers tijdens de arbeidstraining, maar ook individueel. Om zo de competentie coachen verder te ontwikkelen en hopelijk in februari mijn stage succesvol af te ronden.

Stukje van een deelnemer

Deze september 2023 is mijn 2-jarige jubileum bij Stichting Boekenwerk. Ik hoor intussen bij het meubilair, zoals ze zeggen.
Toen ik hier begon was het belangrijkste voor mij om weer te wennen aan een dag-/nachtritme en het opbouwen van mijn belastbaarheid. Op dat moment zat ik in een langdurige autistische burn-out en was niet in staat voor mezelf te zorgen, de deur uit te gaan, en vele andere dingen.
Ik ben begonnen met een half dagdeel. De woensdagmiddag van 13.15-14.45 uur. Een uitputtingsslag waarvan ik de volgende 2 dagen bij moest komen. Al snel werd dit een anker voor de week. Een enkele gebeurtenis die vast stond in mijn agenda; een routine.
Daarnaast kreeg ik te maken met een positieve instelling. Ik ben niet anders gewend dan dat ik alleen op mijn fouten werd gewezen, zowel op het werk als privé. Hier kreeg ik complimenten voor het afronden van taken, voor het volgen van de regels en de afspraken, en voor de dingen waar ik goed in ben. Wanneer ik mezelf ziekmeldde, omdat ik ziek was, had men daar vrede mee. Ik hoefde niet te beargumenteren waarom ik ziek was; ik was gewoon ziek. De lat die altijd zo hoog lag, verdween. Er kwam een opleving in mijn belastbaarheid, mijn ritme stond vast, en ik was weer in staat dingen te doen.
Het is wonderbaarlijk hoeveel een mens kan groeien wanneer er mensen zijn die in je geloven en je helpen bij het realiseren van jouw potentie.