Beschrijving
| Titel en schrijver | De Geruchten, Hugo Claus |
| ISBN nr. | 90-234-3628-8 |
| Uitgeverij, drukjaar en drukversie | Uitgever De Bezig Bij, 1997, Vijfde Druk |
| Paperback of hardcover | Paperback |
| Aantal pagina’s | 224 Pagina’s |
| Taal en categorie | Nederlands, Roman |
| Korte samenvatting | Begin jaren zestig keert deserteur René Catrijsse terug naar het huis van zijn ouders Alegem. Een reeks van mysterieuze incidenten vinden plaats na zijn komst. De bewoners van het drop wijzen al gauw met een beschuldigende vinger naar René. Na enige wraakacties van de inwoners werd René van kant gemaakt. Waarnaar er geen dode meer vielen in Alegem. Uiteindelijk bleek er een andere oorzaak te zijn van alle doden. |
| Over de auteur | Hugo Claus was geboren op 5 april 1929 te Brugge. In zijn tweede levensjaar werd hij naar een klooster gebracht. Hier ervaarde hij een raadselachtige belevenissen. Naar aan leiding van deze belevenissen schreef hij het verdriet van België (1983), zijn opus magnum.
In de jaren vijftig heeft Claus veel gereisd. Hij heeft lang in Parijs verbleven. Hier kwam hij in aanraking met schilderen en het surrealisme. Tijdens mijn verblijf in Rome, midden jaren vijftig, heeft hij vijf films geregisseerd en meer dan twintig scenario’s geschreven. In de jaren zestig keerde Claus terug naar zijn vaderland als gevierd schrijver en dichter. Hugo Claus heeft een twee zoons. Thomas van zijn eerste vrouw Elly Overzier en Arthur Kristel van mijn voormalige liefde Sylvia Kristel. Hij trouwde een tweede keer in 1993 met Veerle de Wit. Op 19 maart 2008 overleed Claus naar eigen zeggen d.m.v. euthanasie. |
| Recensies | NRC Handelsblad: ‘Waar je mee achterblijft als je het boek dichtslaat aan het eind, is een elektriserende en broeierige sfeer van dreiging en destructie. … Mensen, ze maken het alleen maar erger. De precisie waarmee Claus dat drama registreert, uiteindelijk is dat wat De Geruchten indrukwekkend maakt, indringende en zelfs wijs.’
Trouw: ‘De toon van De Geruchten is, bij alle rampspoed en vernietiging die er keihard in beschreven staan, lichtvoeting en ironisch-satirisch.de taal is, als altijd, schitterend, want ook als romancier kan en wil Claus niet verzwijgen dat hij dichter is.’ Het Parool: ‘Ik ben beduusd van die schittering, van de fonkelende virtuositeit, verbluft door zoveel schwung in het vertellen van een verhaal, de prachtige, vaak lyrische stijl met zijn Vlaamse accenten.’ |
| Beschadigingen | Geen beschadiging |
