Beschrijving
Titel en schrijver |
Potgieterlaan 7, Sytze van der Zee |
ISBN nr. |
90 5333 4564 |
Uitgeverij, drukjaar en drukversie |
Uitgeverij Prometheus Amsterdam, 1997, eerste druk |
Paperback of hardcover |
Paperback |
Aantal pagina’s |
280 pagina’s |
Taal en categorie |
Nederlands, Roman |
Korte samenvatting |
‘Potgieterlaan 7’ van Sytze van der Zee is een super boek.
Pikant is niet zozeer dat Sietze van der Zee een boek schrijft waarin hij onthult dat hij een kind van NSB-ouders is, onthullend mag heten dat deze informatie had kunnen verhinderen dat hij in 1988 hoofdredacteur van de verzetskrant Het Parool was geworden. Van der Zee heeft een familiekroniek geschreven waaruit blijkt dat het hele gezin Van der Zee leefde in het teken van een ooit gemaakte foute keuze van zijn vader. Dat verhaal heeft een beklemmende werking omdat nooit over de oorlog werd gesproken. |
Over de auteur |
Hij groeide op tijdens de Tweede Wereldoorlog in Hilversum in een NSB-gezin. Over zijn jeugd schreef hij in 1997 ‘Potgieterlaan 7’, het adres waar hij opgroeide. Hij werd journalist en vervolgens correspondent van NRC Handelsblad in Bonn, Brussel en Washington, adjunct-hoofdredacteur van Elseviers Magazine en hoofdredacteur van Het Parool van 1988-1996. Na zijn vertrek bij die Amsterdamse krant heeft hij een reeks van boeken geschreven, onder meer twee boeken over seriemoordenaars en verschillende boeken over de Tweede Wereldoorlog.
In’ Potgieterlaan 7’ beschrijft Sytze van der Zee (1939) zijn jeugdjaren in Hilversum. Deze werden gedomineerd door de keuze van zijn vader voor de NSB. Zijn vader werd geïnterneerd en de rest van het gezin verviel tot armoede, werd vernederd of genegeerd. Als kind begreep Van der Zee nauwelijks wat ‘collaborateur’ of ‘landverrader’ betekende, maar als puber kreeg hij steeds meer vragen. Wat had zijn vader precies gedaan? Had hij misschien joden en verzetsmensen verraden? Het hele gezin Van der Zee leefde in het teken van de ooit gemaakte foute keuze van de vader. Deze familiekroniek beschrijft indringend het loyaliteitsconflict. Het boek gaat ook over hoe in de na-oorlogse jaren een gezin met elkaar leefde. Openhartig schrijft de auteur over de karakters van zijn ouders, broers en zus en hoe de onderlinge relaties veranderen, naarmate iedereen ouder wordt. |
Recensies |
Biblion recensie, Hans Renders:’ Door het schrijven van dit boek heeft de schrijver zijn schaamte overwonnen. Als hij uiteindelijk de documenten in ontvangst neemt waaruit blijkt dat zijn ouders gecollaboreerd hebben en het advies krijgt deze papieren te vernietigen, antwoordt hij aan de desbetreffendende ambtenaar: ‘Maar ik kan er toch niets aan doen wat er toen is gebeurd? Ik was een kind, drie, vier, vijf jaar oud!’.’ |
Beschadigingen |
Geen beschadigingen |
