Titel en schrijver

ISBN nr.

Uitgeverij, drukjaar en drukversie

Paperback of hardcover

Aantal pagina’s

Taal en categorie

Korte samenvatting

Dit boek laat het probleem zien van de ‘tweede generatie’. Dit zijn de kinderen die tijdens of na de tweede wereldoorlog zijn geboren. Ze hebben de oorlog zelf gemist en kijken er anders naar dan hun ouders, die de oorlog bewuster mee hebben gemaakt. Het boek ‘Te kwader min’ gaat echter vooral over de vraag hoe we met het kwaad moeten zien te leven. Het kan gaan over kwaad op wereldlijk niveau.  Zoals de totalitaire machten uit het verleden die hun echo’s achterlaten. Ook kan het gaan over kwaadheid in onszelf, in de vorm van agressie of juist lafheid.

Over de auteur

Stamperius is geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar moeder was een ongetrouwde vrouw die was ondergedoken in Tiel omdat ze mee had gewerkt aan het Utrechts Kindercomité. Dit was tijdens de bezetting een verzetsgroep uit Utrecht die Joodse kinderen naar onderduikadressen bracht. Rond 1970 studeerde Stamperius af aan de Universiteit Utrecht. Ze deed de studies Nederlandse taal- en letterkunde en algemene literatuurwetenschap.

In 1974 verscheen de eerste roman van de schrijfster, ‘De maaneter’,  onder de naam Hannes Meinkema. Haar fictieve werk schreef ze onder de naam Hannes Meinkema, kinderboeken en wetenschappelijk werk onder haar eigen naam en ze schreef een aantal detectives onder de naam Justa Abbing.

In 1977 promoveerde ze cum laude bij neerlandicus A.L. Sötemann. Samen met Ethel Portnoy richtte Stamperius de ‘Chrysallis’ op. Dit was een halfjaarlijks tijdschrift voor literatuur en kunst. Publicaties van vrouwen hadden altijd voorrang.

De schrijfster adopteerde in 1987 een Braziliaans meisje. Voor de Nederlandse wet duurde het langer om dit meisje legaal te adopteren. Het was namelijk toen nog niet mogelijk voor alleenstaande om een kind te adopteren in Nederland. Over de adoptieproblematiek schreef ze het boek ‘Moeders kindje’ in 1992.

Recensies

Beschadigingen